Silnik wysokoprężny (diesel)

Czym jest silnik wysokoprężny (diesel)?

Jest to obok silnika benzynowego najpopularniejszy rodzaj jednostki napędowej stosowanej w samochodach. Dla wielu osób dwoma znanymi różnicami pomiędzy nim a silnikiem benzynowym jest dźwięk, jaki wydaje oraz paliwo jakim jest zasilany. Faktycznie inaczej pracuje silnik wysokoprężny, a inaczej benzynowy, jednak nie jest to najważniejsze rozróżnienie.

Za skonstruowanie tej jednostki napędowej odpowiada Rudolf Diesel. To on w 1897 opracował pierwszą tego rodzaju jednostką wyposażoną w dwa cylindry. Początkowo silniki diesla służyły jako jednostka stacjonarna, później wykorzystywano go na statkach czy samolotach. Pierwszy raz pojawił się w samochodzie osobowym w 1933 roku, był to Citroën Rosalie.

Silnik wysokoprężny (diesel) to rodzaj jednostki napędowej, która swoje działanie opiera na zapłonie samoczynnym. Nie ma w nim więc układu zapłonowego, który jest niezbędny w silnikach benzynowych. Współczesne silniki Diesla to tak zwane silniki 4-suwowe. Ich cykl pracy wygląda następująco:

1. Zasysanie powietrza.
2. Sprężanie powietrza, które prowadzi do podniesienia jego temperatury do nawet 900°C. Odpowiada za to ruch tłoka do góry.
3. Wtryśnięcie paliwa, po którym powietrze ulega rozprężeniu, a odpowiednio wysoka temperatura zapala paliwo. Na tym etapie następuje też ruch tłoka w dół.
4. Ostatni etap to wydech, podczas którego tłok znowu porusza się w górę, wypychając spaliny.

Samochód z silnikiem Diesla najlepiej sprawdzi się w długich trasach, bo taka jednostka zużywa znacznie mniejsze ilości paliwa niż motor benzynowy. Jednak znacznie dłużej się nagrzewa, dlatego gorzej sprawdza się w warunkach miejskich.